ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΘΡΑΚΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ν.Π.Δ.Δ. - ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΒΡΟΥ

ΤΕΡΜΑ ΤΡΩΑΔΟΣ - 68100 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

ΤΗΛ. 2551029066

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ν.Π.Δ.Δ. - ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ

ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ 16 - 69100 ΚΟΜΟΤΗΝΗ

ΤΗΛ.2531070877, 2534024150

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ν.Π.Δ.Δ. - ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

ΔΙΟΜΗΔΕΙΑ ΞΑΝΘΗΣ
ΤΗΛ. 2541091437

Παρασκευή 03 Αυγούστου 2012

Προς: Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο

Φαρμακευτικούς Συλλόγους Ελλάδας

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

την Τρίτη, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα πληρωθούμε το 43% των οφειλομένων του Μαϊου, τα οποία έπρεπε να είχαμε πληρωθεί ήδη από τις 15/7, όπως και το υπόλοιπο 57%. Κατά δήλωση διοικητού ΕΟΠΥΥ και Υπουργού Υγείας – τα πιο επίσημα χείλη, δηλαδή – άλλα χρήματα δεν υπάρχουν και δεν προβλέπεται να υπάρξουν πριν από το Σεπτέμβριο. Αν όλα πάνε καλά και εάν πάρουμε χρήματα από την Τρόικα.

Το Σεπτέμβριο, λοιπόν, θα εξοφληθεί λογικά ο Μάιος με καθυστέρηση δύο μηνών! Πιστεύουμε ότι ρεαλιστικά η επόμενη πληρωμή, αυτή του μηνός Ιουνίου (αν πάνε «όλα καλά») θα πραγματοποιηθεί τον επόμενο μήνα, δηλαδή τον Οκτώβριο. Θα παγιώσει με αυτό τον τρόπο ο ΕΟΠΥΥ τις πληρωμές του, από τις 45 ημέρες της σύμβασης στις 100-120 ημέρες. Με την προϋπόθεση ότι λεφτά θα υπάρχουν!

Εμείς όμως καλούμαστε, στη συντριπτική μας πλειοψηφία, να εξοφλούμε τις αποθήκες στις 30 ημέρες, ενώ ορισμένοι από εμάς θα λειτουργούν σε καθεστώς μετρητοίς, χρηματοδοτώντας με ίδια κεφάλαια τα φάρμακα του ελληνικού λαού για τουλάχιστον 2-4 μήνες. Και χωρίς καμία απολύτως εγγύηση ότι θα πληρωθούν ποτέ τα χρήματα αυτά, καθώς όλοι οι ειδικοί στην Ελλάδα και το εξωτερικό προβλέπουν ότι είναι θέμα χρόνου να κηρύξει η χώρα και επίσημα στάση πληρωμών.

Σε μια τέτοια περίπτωση, το ελληνικό δημόσιο ενδεχομένως να διαγράψει τις οφειλές του προς τους πιστωτές του, δε θα ισχύει όμως το ίδιο και για εμάς τους ιδιώτες που θα χρωστάμε σε αποθήκες, τράπεζες, εφορία και λοιπούς προμηθευτές, έχοντας υποθηκεύσει σπίτια, καταστήματα, περιουσίες.

Κάποιοι από εμάς πιο γρήγορα, άλλοι λίγο αργότερα θα χάσουμε κόπους μιας ζωής και ότι θα μείνουμε ενδεχομένως χωρίς δουλειά θα είναι το μικρότερό μας πρόβλημα, αφού επιπλέον θα είμαστε πνιγμένοι στα χρέη!

Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτές τις προοπτικές να φαντάζουν εξαιρετικά πιθανές, ο μέσος φαρμακοποιός νοιώθει εντελώς απροστάτευτος. Η χαμένη συλλογικότητα, που υπονομεύτηκε από τις ατομικότητες και τις διαφοροποιήσεις της τελευταίας κινητοποίησης, τον κάνει να αισθάνεται γυμνός, χωρίς να έχει από κάπου να πιαστεί. Φαίνεται ότι το κοινό πρόβλημα δε φαντάζει εξίσου σημαντικό για όλους, ιδιαίτερα για αυτούς που νοιώθουν τόσο παντοδύναμοι - επειδή έχουν να πιστώσουν τον ΕΟΠΥΥ με 1-2 μήνες επιπλέον από τους άλλους - που ξεχνούν ότι κανείς δεν εγγυάται ότι ο ΕΟΠΥΥ θα αρχίσει να είναι συνεπής όταν τελειώσουν και τα δικά τους ταμειακά διαθέσιμα. Και εάν είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν κόπους μιας ζωής απλά και μόνο για να κλείσουν τον διπλανό, θα καταλάβουν αργά ή γρήγορα ότι δεν είναι «πιο καλή η μοναξιά». Άλλωστε, όταν θα κλείνουν μαζικά οι άλλοι και θα αυξηθεί απότομα ο τζίρος όσων έχουν απομείνει όρθιοι, οι υπολογισμοί των τελευταίων για το πόση βιωσιμότητα έχουν θα πέσουν στο κενό, τα δε κεφάλαιά τους θα εξαντληθούν πολύ πιο γρήγορα!

Για τους περισσότερους από εμάς, όμως, η ερώτηση γιατί εξακολουθούμε να μαζεύουμε και άλλα χρέη είναι προφανής! Γιατί εξακολουθούμε να πιστώνουμε ένα ταμείο που δηλώνει ότι δεν έχει πόρους να μας πληρώσει; Γιατί αναλαμβάνουμε εμείς το κόστος της φαρμακευτικής περίθαλψης του ελληνικού λαού, από ίδια κεφάλαια, τη στιγμή που άλλοι εισπράττουν τις ασφαλιστικές εισφορές και δεν τις αποδίδουν; Γιατί πιστώνουμε ένα σύστημα έτοιμο να καταρρεύσει; Πόσο μπορούμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό;

Η κοινωνική ευαισθησία όλων μας είναι δεδομένη. Κανείς όμως από όσους εμπλέκονται στην αλυσίδα διακίνησης τους φαρμάκου δε φαίνεται να δείχνει την αντίστοιχη ευαισθησία. Οι εταιρίες μειώνουν τις επισφάλειές τους. Οι πολυεθνικές ετοιμάζουν σχέδια εξόδου. Οι φαρμακαποθήκες είναι στη μέση, οπότε και να θέλουν δεν μπορούν. Η επάρκεια της αγοράς σε φάρμακα θα πέσει σε τραγικά επίπεδα, ενώ οι όροι για όσους θέλουν να συνεργαστούν με τους προμηθευτές  (εταιρίες και αποθήκες) που θα απομείνουν, θα γίνονται ολοένα και πιο επαχθείς.

Να θυμίσουμε ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να τροποποιήσουμε μονομερώς τους χρόνους αποπληρωμής των επιταγών μας. Να υπενθυμίσουμε ότι δεν μπορούμε να κόβουμε νέες επιταγές ή να ρυθμίζουμε οφειλές προς την εφορία με βάση αόριστες υποσχέσεις για πληρωμή «περίπου», «ίσως», «αν» σε κάποια αφηρημένη ημερομηνία.

Το ερώτημα είναι τι κάνουμε…. Έχουμε καταφέρει να χαραμίσουμε όλες τις ευκαιρίες που είχαμε μέχρι σήμερα προκειμένου να λύσουμε οριστικά κάποια από τα βασικά προβλήματά μας, όπως είναι αυτό των χρεωστούμενων του 2011 και της επαρκούς και αξιόπιστης χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ. Όμως, τώρα έχουμε κυριολεκτικά την τελευταία ευκαιρία και δεν έχουμε κανένα απολύτως περιθώριο να τη χαραμίσουμε. Το πλαίσιο διεκδίκησης της τελευταίας κινητοποίησης δεν έχει αλλάξει:

1.       Εξόφληση των παλαιών οφειλών ή άμεσος συμψηφισμός τους με την εφορία

2.       Εξόφληση των τρεχουσών οφειλών μέσα στις συμβατικές υποχρεώσεις

3.       Επαρκής και σταθερή χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ

4.       Αύξηση του προϋπολογισμού τους κατά τουλάχιστον 500 εκατ ευρώ, τα οποία είχαν περικοπεί στην αρχή του χρόνου και μη περεταίρω μείωσή του στη συνέχεια. Ιδιαίτερα χωρίς μέτρα περιορισμού της πραγματικής σπατάλης σε άλλους χώρους.

Όμως, προς θεού, εφόσον ξεκινήσουμε κινητοποίηση με το υπάρχον ή άλλο πλαίσιο, θα πρέπει να την πάμε μέχρι τέλους έως ότου ικανοποιηθούμε πλήρως, καθώς είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Δε χωρούν διαφοροποιήσεις, δε χωρούν διαφορετικές εκτιμήσεις, δε χωρούν απερίσκεπτες ενέργειες, δε χωρούν ατομικότητες και διαφοροποιημένα συμφέροντα ανάλογα με τον Σύλλογο ή την περιοχή. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι κοινό χρόνο έναρξης της κινητοποίησης, κοινή μορφή αυτής, κοινό τρόπο περιφρούρησης και κοινό τερματισμό της, όταν πια θα έχουμε επιτύχει το στόχο να σώσουμε τα φαρμακεία μας και τη φαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα.

Ακόμη και να μην επιτύχουμε στο τέλος να κερδίσουμε τα πάντα, θα έχουμε αποφύγει τουλάχιστον τη συσσώρευση και άλλων χρεών.

Συνάδελφοι, η ώρα έφθασε. Νυν ο υπέρ πάντων αγών!

Για τον Φ.Σ. Έβρου                           Ο Πρόεδρος                                             Ο Γραμματέας

 Γουτκίδης Πασχάλης                          Τσώκος Γεώργιος

Για τον Φ.Σ. Ροδόπης                    Ο Πρόεδρος                                             Ο Γραμματέας

           Χαλιγιάννης Ηλίας                                   Παπάκης Απόστολος

Για τον Φ.Σ. Ξάνθης                        Η Πρόεδρος                                             Ο Γραμματέας

            Κάλφα Δέσποινα                                  Πέτρου Γεώργιος