Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Χάθηκαν όλα τα τρένα, θα χάσουμε και το... τελευταίο;

Το πρώτο τρένο έφευγε το Γενάρη. είχε τα χρέη του 2011 για τα οποία ειπώθηκε οτι δεν μπορείς να κάνεις κινητοποίηση όταν ο διαδοχος ΕΟΠΥΥ πληρώνει στην ώρα του. Είτε συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος είχε μια υποτιθεμενη βάση εφόσον βγήκε και νομος με χρονοδιάγραμμα πληρωμών. Το τρένο έφυγε.

Το δευτερο τρένο έφευγε κάπου μέσα στον Μάρτη - Απρίλη. είχε τις εγγυήσεις που έπρεπε να ζητηθούν απο ένα κράτος χαρακτηρισμένο με πιστοληπτική ικανότητα D(efault) ωστε να μπορείς να συνεχίσεις να συναλλάσεσαι μαζί του. Όσοι υπέδειξαν οτι πρέπει να προσπαθήσουμε να το πάρουμε χαρακτηρίστηκαν καταστροφολόγοι και πως δεν χάνεις χρήματα απο το Δημόσιο. Χωρίς άλλα σχόλια το τρένο έφυγε.

Το τριτο τρένο έφευγε τον Μαϊο. είχε τις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ σε δήλες ημερομηνίες οπως προβλέπει η σύμβαση. Ειπώθηκε οτι θα πρέπει να εξαντλείται ο συμβατικός χρόνος πριν αρχίσει η κινητοποίηση για να είναι πλήρως κατωχυρωμένη νομικά. Σωστά ή λάθος το τρένο έφυγε.




Το τέταρτο τρένο έφευγε τον Ιούνιο. Ήταν απο τα σημαντικότερα τρένα γιατί είχε τις τρέχουσες πληρωμές του ΕΟΠΥΥ στην ώρα τους και χωρίς δόσεις. Στην πραγματικότητα ο κλάδος του φαρμάκου σταματά να λειτουργεί αν δεν γίνει πληρης εξόφληση του ΕΟΠΥΥ. Ήταν το τρένο που εξασφαλιζε πως η έκθεση μας στον ΕΟΠΥΥ δεν θα υπερεβαινε κάποιο (κοντα στο συμβατικό) όριο. Ειπώθηκε οτι δεν πειράζει σε μια δύσκολη στιγμή να γίνεται μια μικρή ταμειακή διευκόλυνση του κράτους για λίγες ημέρες και πως δεν πρέπει να γινόμαστε ανάλγητοι. Οι πραγματικές αγορές φυσικά δεν λειτουργούν έτσι αλλά καθώς η πίεση των ασφαλισμένων δεν είναι και το ευκολότερο, οπως και να έχει το πράγμα το τρένο έφυγε.

Το πέμπτο τρένο έφευγε τον Ιούλιο. Είχε τον έλεγχο της δαπάνης σε κάποια λελογισμένα όρια. Οχι μονο έφυγε. Εκτοξεύθηκε σαν να μην υπάρχει αύριο. Φορτώθηκε οσο περισσότερο μπορούσε με διμηνες ωστε να εξασφαλιστεί ο εκτροχιασμός του. Η αποδοχή συνταγών περασμένων μηνών με απλές σφραγίδες και εκτός ελέγχου της ΗΔΙΚΑ ήταν οι σπίθες στην πυριτιδαποθήκη της δαπάνης.

Το έκτο τρένο φέυγει αυτές τις μέρες. Η πληρωμή της πρώτης δόσης του ΕΟΠΥΥ μετατίθεται απο μέρα σε μέρα. κάθε μέρα που θα περνάει μετά τις 10 Αυγούστου χωρίς να ολοκληρώνεται η εξόφληση συνταγών του Μαϊου θα είναι και μια μαχαιρια στα πλευρά συλλόγων που περιμένουν να πληρωθούν συνταγές Ιουνίου. οι διαβεβαιώσεις έγιναν φαντάσματα στη διαυγεια. Οι αυτόματες αναστολες χάθηκαν κάπου μεταξύ τρίτου και τεταρτου τρένου. Το μονο παρήγορο είναι πως αυτό το τρένο κάνει τόσο μικρή απόσταση που την πας και με τα πόδια

Το έβδομο και τελευταίο τρένο φεύγει αρχες του Σεπτέμβρη. Ειναι η ίδια η επιβίωση του κλάδου και θα κρίνει αν ο κλάδος θα αντιμετωπίσει σαν σύνολο το προβλήματά του ή θα αφεθεί στους κάθε λογής ατομισμούς ωστε να καταστραφεί κομμάτι κομμάτι. Αν γίνει το δευτερο πολύ βολικά ο ΕΟΠΥΥ στην εντατική θα αρμέγει προθυμους αιμοδότες μεχρι να μην υπάρχει αλλο αίμα.

Το να σκέφτεσαι τα τρένα που έχασες δεν οφελεί πουθενά. Ούτε το κυνήγι μαγικών εικόνων και φαντασμάτων. Υπάρχει ενα (εστω τελευταίο) τρένο που ο κλάδος μπορεί και πρέπει με κάθε θυσία να προλάβει. Έχουμε 1 μήνα για να προετοιμαστούμε και να είμαστε στο σταθμό. Πέρα απο κραυγές, πέρα απο γκρίνιες πέρα απο μικροσυμφέροντα. Είναι ή αυτό ή τίποτα. Η κρίση του κράτους (ομολογο ΕΚΤ 3,2 δις) προηγείται κατα ένα μήνα της κρίσης του κλάδου και αυτό αν έχουμε ανοικτά μάτια θα μας αποκαλύψει το σενάριο που θα παιχτεί ως το τέλος του χρόνου.



Γιώργος Κουτέπας 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου